Van alle teksten is dit wel de meest inspirerende.

Onze diepste angst is niet dat we onmachtig zouden zijn.
Onze diepste angst betreft juist onze enorme kracht.
Het is het licht in ons waar we het meest bang voor zijn, niet de duisternis.
We vragen onszelf af: “wie ben ik dat ik vol licht, mooi, talentvol en succesvol zou zijn?”
Maar de vraag is: waarom zou je dat niet zijn?
Je bent een kind van God.

Je dient de wereld niet door je zelf klein te houden.
Er is niets verlichts aan het klein houden van je zelf zodat andere mensen om je heen zich niet onzeker hoeven te voelen.
We zijn geboren om de grootsheid van God, die in ons is, te manifesteren.
Die grootsheid is niet in enkelen, maar in ieder mens aanwezig.

Wanneer we ons licht laten schijnen, geven we anderen onbewust toestemming hetzelfde te doen.
En wanneer we van onze diepste angst bevrijd zijn, zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.

Uit de inauguratierede van Nelson Mandela in 1994, wat hij dan weer had uit “Terugkeer naar liefde” van Marianne Williamson.