We gaan kleiner en samenwonen. Of, beter gezegd: we gaan samen in één en kleiner huis wonen. We ontspullen de inboedel op Texel en in Almere à la Marie Kondo: ‘Pak het anders even vast, voelt het goed? Wil je het nu nog steeds echt graag houden?’ Vooral na een indringende blik en retorische ‘weet […]
Als je op Texel in de kroeg bent, zoals ik nu, dan vallen twee dingen op. Ten eerste hebben de cafés vaak Anton Pieck-achtige namen die precies de lading dekken. Cafe de Slock -’sedert 45 jaar een cafe met een roemrucht verleden’-, cafe de Kombuis -‘u vindt ons in de haven’- en cafe Mans -‘wij […]
Ik vond mezelf heel grappig toen ik de link naar de vacature voor een boswachter op Texel naar haar appte. ‘Echt iets voor jou’, zei ik nog. Als grap dus. Een uur later had ze de sollicitatiebrief al verstuurd. Voor het eerst, maar meteen met een volkomen andere blik las ik de vacaturetekst minutieus door […]
Onze hulp heet Charity en Charity heeft een dubbelgeklapte meniscus waardoor ze tijdelijk niet bij ons kan schoonmaken. Tussen haar naam en de toestand van haar meniscus zit overigens geen causaal verband. Natuurlijk is dit vooral heel erg vervelend voor haar, maar ook op ons heeft deze knie-calzone de nodige impact. Ik zit nog in […]
Vandaag is het Internationale Vrouwendag, en als ik me ergens heel erg over kan opwinden, dan is het wel over internationale vrouwendag. Begrijp me goed: ik ben heel erg voor gelijke rechten, keuzevrijheid en baas in eigen buik, maar dat ‘op de barricadenverhaal’, dat moet nu toch maar eens afgelopen zijn. Dat wil zeggen: in Nederland. […]